Boef zoekt boer 

Zomaar een zonnige zomerdag in de uitgestrekte velden van Overijssel. Op het grote erf van boer Karel rijdt een zwart busje met daarin twee mannen over de oprit. De bezoekers parkeren hun voertuig tussen de ruime stallen en schuren, stappen uit en schudden de boer breed lachend de hand. “Goedemiddag. Wij zijn op zoek naar ruimte zoals één van uw mooie schuren hier. Wij zitten in de bloemen en zouden hier vooral planten willen bewaren en sorteren. Hiervoor kunnen wij u een riante huurprijs betalen. Zouden wij een kijkje mogen nemen op uw erf?”
Nietsvermoedend leidt Karel de bezoekers rond op zijn erf. Ondertussen beantwoordt hij keurig iedere vraag die zijn nieuwsgierige gasten hem stellen. Hoe goed loopt het bedrijf? Is er sprake van financiële druk? Staat u open voor een winstgevende samenwerking? Iedere minuut wordt het duo wijzer van de omstandigheden waarin Karel verkeert. Zij ruiken hun kans en herkennen in hem een potentieel slachtoffer. “Voor 10.000 euro per maand willen wij de schuur van u huren. Wij zorgen voor het onderhoud, u heeft er geen omkijken meer naar. Wij zetten er zelfs een nieuw slot op. Van onszelf. Nou, wat zegt u ervan?”

Boeren trekken van nature niet snel aan de bel. Er heerst een wantrouwen jegens de overheid.

Als de nood hoog is, zoals bij boeren die overwegen te stoppen, is het verleidelijk om – als laatste strohalm – die schuur te verhuren aan foute figuren die daar veel geld voor bieden.