Naoberschap onder druk
Door komst randstedelingen
Plattelandsvraagstukken 23 december 2020 4Journaliste Marjanne woont al jaren in een klein dorp in Drenthe. Het valt haar op dat steeds meer mensen uit de Randstad (mede door corona) zich vestigen op het platteland. Voor de rust. Maar of ze hier nu heel blij mee is…
Als jonge verslaggever bij de regionale omroep maakte ik bijna twintig jaar geleden een reportage van een monumentale boerderij die werd verbouwd door mensen uit de Randstad. Ik was samen met een cameraman en we kletsten gezellig met de bewoonster en haar vriendin. We stonden buiten. Op een gegeven moment draait de bewoonster zich om naar haar vriendin en zegt: ‘Ik heb trek in koffie, ga je mee?’ Zonder nog een woord liepen ze naar binnen, mijn collega en mij stomverbaasd achterlatend. Natuurlijk hadden we geen récht op koffie, maar ik had nog niet eerder meegemaakt dat ik in Drenthe ergens was waar ik géén koffie kreeg. Niet iedereen was even praterig, maar bijna overal kregen we koffie en vaak ook nog een dikke plak koek. Deze mensen waren import, concludeerden we op de terugweg en, een beetje beledigd, haalden we voorbeelden aan van andere westerlingen die karig waren met hun gastvrijheid. Drenten worden vaak gezien als stug, maar bij een echte Drent ga je niet met honger weg. We concludeerden: termen als Haagse bakjes en Haagse bluf (een hevig opgeklopt toetje) zijn er niet voor niks. ‘Mensen uit het westen’ God schiep uit gouden korenaren de Drenten en de Twentenaren, uit het kaf en de resten schiep Hij de mensen uit het westen Bovenstaand gezegde (met meerdere varianten!) geeft wel aan hoe mensen uit Noordoost-Nederland tegen mensen uit het westen aankeken. Ik deed dat ook. Westerlingen in de buurt waren prima, zolang ze een uitzondering bleven. Vond ik twintig jaar geleden. Ter verduidelijking ‘mensen uit het westen’, dat is een grote groep Nederlanders.
Trek naar rust en natuur
Vonden veel Randstedelingen het platteland voorheen saai, inmiddels is het ‘the place to be’. Net als Overijssel en Gelderland bezweek onze provincie bijna onder de toeristen.
Is het dan alleen kommer en kwel met al die nieuwe buren uit het Westen? Nee hoor, ondanks het cultuurverschil zijn er ook voordelen.
Lees verder in Naober (winternummer 2020)
4 Reacties
B.J.H. Van Leeuwen
Toch is het jammer, dat wanneer mensen uit het westen komen ze gelijk de eigenschappen en cultuur willen veranderen. Dat er daar tegen weerstand is is logisch.
Zij willen dat het platteland zich aan past aan hun (soms idiote) normen en waarden
Zo gaat het ook met de nieuwe mensen in ons land, eerst worden ze vriendelijk ontvangen en als ze dan opeens wat meer te verteren en bespraakte worden en willen hun wel even vertellen hoe het moet.
Daarom zal ik nooit zeggen o wat is het hier fijn wonen, anders komen er veel te veel.
En is ons mooie platteland vernield door mensen die er niks van snappen.
Arie Webbe
Klopt wat je zegt, als ik op vakantie ga naar Limburg of Brabant ga ,proef je direct weer de gasrvrijheid
Nni
Wij hebben ruim 11 jaar in Emmen gewoond de eerste oud en nieuw kwam na 12 uur het hele pleintje ons Nieuwjaar wensen wat wij ook niet gewend waren .het was een goede kennismaking .wij wonen nu weer 9jaar in Vlaardingen en zie je niemand. Wij zijn 78 en 80 jaar maar vinden het nog steeds jammer dat wij teruggegaan zijn .Maar de kinderen wilde het graag die konden vanwege hun werk niet altijd komen
Ben BOD
Ik kom ui s,heerenberg woon al jaren in het westen eerst in Amsterdam en bijna 50 jaar in Leusden.nog steeds geef ik mensen als ze in de buurt werken wat te drinken koffie of iets fris.
Dat verleer je niet,ook al ben ik al jaren weg uit het oosten de echte stedeling doet dat niet