Buren

Nachbar, neighbour, nabuur, naober…

Vreemde talen hebben veel meer met elkaar gemeen dan je denkt. Vier woorden uit het Duits, Engels, Nederlands en het Achterhoekse dialect, die in woordbeeld en klank onmiskenbaar weergeven wat een buurman is: iemand die in je nabijheid is. Die in je buurt is.

Met buren is het als met familie: je hebt ze niet voor het uitkiezen. Dat was vroeger al zo en dat is nog steeds zo. Wonderlijk eigenlijk dat het in vers gebouwde wijken van steden en dorpen zo goed marcheert. Mensen die overal vandaan komen, een huis en een tuin inrichten (of twee: voor en achter), schuttingen bouwen en vanaf dat moment elkaars buren zijn. Die misschien niet dagelijks met elkaar te maken hebben, maar toch regelmatig. Omdat met Koningsdag of een andere gelegenheid de straat versierd moet worden of omdat er een vervelend akkefietje met de gemeente is, waarbij de handen ineen geslagen moeten worden. Zoals gezegd, meestal gaat het goed, maar er zijn natuurlijk ook genoeg gevallen waarbij mensen elkaar zo ongeveer naar het leven staan. Als gevolg van korte lontjes of ander ongemak. Gelukkig hebben we de rijdende rechters nog….

Nieuwsgierig naar de rest van column? Klik hier en word abonnee.