De kracht van de verbeelding

De dagen worden korter en de nachten langer. Soms is het om vier uur ’s middags al donker. De open haard en de dikke trui aan en warme erwtensoep. De laatste maanden van het jaar hebben altijd iets magisch, vind ik. En magie komt tot stand door je verbeelding te gebruiken.. En als ik het over ‘verbeelding’ heb dan bedoel ik niet dat je je iets verbeeldt. Want dat vind ik persoonlijk niet zo’n hele fijne eigenschap; mensen die zich meer voelen dan een ander. Nee, daar houden wij niet van. Bij ons thuis vroeger gold dat als een doodzonde; ‘ie verbeeld oe niks!’. Waarom zou je ook.. Mijn vader heeft ooit van mij op zijn verjaardag zo’n afzichtelijk wandtegeltje gekregen waarop staat: ‘Je kan beter dik zijn, dan dik doen..!’ Hij was er reuze blij mee en het hangt nog steeds bij mijn ouders in de gang.

Als ik het heb over de ‘kracht van verbeelding’ dan heb ik het over je iets kunnen voorstellen, het voor je kunnen zien. Een eigenschap waarover de meeste kleine kinderen nog beschikken voordat ze de schoolbanken inschuiven. Maar verbeeldingskracht moet je blijven cultiveren en dat is niet iets wat kan worden gemeten met een Citotoets en dus de minste aandacht krijgt. Met als gevolg dat de meesten onder ons zo tegen hun vierenveertigste de staat van ‘terminale serieusheid’ bereiken. Jammer toch! Had niet gehoeven.

nieuwsgierig geworden naar de hele column en geen abonnee? Klik hier en word abonnee.